Week 18

Maandag, Merwin, Brink, Vonne en volleybal
Vanochtend weer een hele poos met Merwin gereden. Wat heerlijk om te doen, wat heb ik dat onwijs gemist! Wat wel onwijs balen is, is dat Mer onwijs dik is geworden. Zo dik, dat ze bijna tegen hoefbevangenheid aanzit (dit kan tot haar dood leiden). Dus heb ik een muilkorf gekocht, het staat erg zielig maar van een afstand kan ik verder niet heel veel meer doen. Hopelijk gaat het nu snel beter.
’s Middags met Brink naar Beilen geweest om even wat spulletjes (zoals Aldi chocolade en stoepkrijt voor op stage) voor in Afrika gekocht. ’s Avonds nog met Vonne en Brink bij Brink thuis gezeten en mijn tas ingepakt.

Dinsdag, Vliegen
Ja hoor, het is weer zover, een hele dag vliegen, jippie. ’s Ochtends nog snel afscheid genomen van Oma en Merwin en daarna met Tante Tiny en Mam naar Schiphol gegaan. Het was erg gezellig en ook het afscheid was prima, dit keer zonder tranen, aangezien 8 weken zo voorbij zijn. De reis terug was lang, maar prima. In Dubai ben ik uitvoerig betast aangezien ik er blijkbaar heel verdacht uitzie. Normaal zou het best spannend klinken als ik zou zeggen dat ik alleen in een hokje was met een vrouw die me uitvoerig betaste, maar om eerlijk te zijn vond ik het voornamelijk ongelofelijk ongemakkelijk. In het tweede vliegtuig heb ik de film Monsters zo’n zes keer opnieuw aangezet omdat ik goed kon slapen op de geluiden van die film en ik te lui was om mijn iPod te pakken. Was wel erg fijn want in het tweede vliegtuig had ik geen buurman of vrouw dus kon ik lekker over twee stoelen liggen. Looooovely!

Woensdag, home sweet home!
Eindelijk weer voet op Afrikaanse bodem, wat een geweldig gevoel! Onze vaste taxi chauffeur wachtte me op en heeft me thuis afgezet waar Carla me opwachtte. Mich was er helaas niet want die moest nog wat posters ophangen voor zijn event dit weekend. Ik heb gezellig met Car bij gekletst in de tuin en daarna ben ik gaan slapen. Veel langer dan ik dacht geslapen en daarna mocht ik gelukkig met Car mee eten. Ik was helemaal gesloopt van de reis en had dan ook echt geen zin om te koken. ’s Avonds nog bij gekletst met Mich en daarna snel gaan slapen om dat ik de dag erna weer op tijd naar het werk moest.

Donderdag, Stage
Vandaag eindelijk weer naar stage toe. Het ontvangst was geweldig! Mijn collega’s, de kinderen, de vrouwen.. heel veel waren zo blij om me te zien dat ze me knuffelden en meteen vroegen hoe de bruiloft was. Echt ontzettend leuk, voelde me meteen weer thuis. Na een hele poos kletsen met zoveel mogelijk mensen was het tijd voor het eindgesprek via Skype. Dit gesprek was met Ilse (supervisor) en Annemiek (lerares uit Nl). Beiden waren ze erg enthousiast over de praktijk, alleen moet ik voor mijn verslag nog wel veel doen. Gelukkig is Annemiek hier wel flexibel in.
’s Middags met de kinderen wezen stoepkrijten, ontzettend leuk en gezellig. Wat wel heel erg klote is, is dat de kinderen die ik counseling geef weggaan. Ze gaan vanaf zaterdag weer naar hun vader toe, samen met hun zusje en moeder. Ik vind dat zo klote, waarom zou je terug gaan als je weet wat je te wachten staat? Maar goed, aan de andere kant.. je hoopt natuurlijk dat iemand veranderd is en dat het beter wordt enzovoort. Jammer dat dit in de praktijk alleen bijna nooit zo schijnt te zijn. Ik ben in de middag minimaal een uur bezig geweest om één jongetje in slaap te krijgen. Ik heb al eerder over hem verteld, hij is één van de twee broertjes die zo’n verschrikkelijk achtergrond hebben. Uiteindelijk is hij in slaap gevallen terwijl hij op mijn schoot zat en we naar slaapliedjes op mijn laptop luisterden. Erg cute!
’s Avonds helemaal niets meer gedaan, ik merk dat de reis er toch behoorlijk inhakt en me helemaal heeft uitgeput.

Vrijdag, Piercing
Vandaag wilde ik een extra dag maken op stage maar ik werd zo moe wakker en het regende zo hard, dat ik dit idee maar heb laten varen. Samen met Miriam en Carla ben ik naar Claremont geweest. Hier heeft Mir een oor piercing laten zetten. Zelf wilde ik een neuspiercing laten zetten maar omdat er geen mooie waren en het schijnt dat je met je neus snuiten nog wel eens je piercing mee kunt nemen (wat niet zo handig is als je allergisch en vrijwel altijd verkouden bent) heb ik dit toch maar niet laten doen. Het was wel erg gezellig, samen geluncht en veel lol gehad. Ik ga dat echt missen, gezellig met deze meiden op pad en lekker ergens wat lunchen voor geen geld.
’s Avonds met een groep mensen uit eten geweest. Iedereen van het huis was mee, behalve Katink, die is nog thuis. En daarbij waren Björn, Kelly, Jelle en Eva mee. Erg vol lol gehad met Anna Marie door Kinderen voor Kinderen te gaan zingen. Altijd fijn om je weer even jong te voelen. Hierna hebben we nog wat gedronken en daarna zijn Mich en ik terug gegaan. Al met al een gezellige dag.

Zaterdag, Stellenbosch
Vanochtend geprobeerd op tijd naar Stellenbosch te vertrekken. Dit mislukte echter flink omdat we de trein hadden gemist, toen een poos op een andere hebben gewacht en uiteindelijk tot de conclusie zijn gekomen dat we nog minimaal een uur moesten wachten. Dus eerst weer naar huis geweest, hier nog even met Car en Mir bij gekletst en daarna met Mich langs de supermarkt om een broodje te kopen en weer op de trein wachten. De trein was vrij rustig dus prima te doen. Mich heeft met mijn nieuwe camera gespeeld en zelf ben ik gaan lezen in Game of Thrones, een aanrader! Het is zo gek, de hele tijd is het uitzicht zo ongeveer hetzelfde en zodra je echt in de buurt van Stellenbosch komt is het opeens een heel ander uitzicht. Dan zie je grote bergen, lopen er struisvogels, zebra’s en springbokken rond en is het overal groen.
Mich had een backpackers vlakbij het station geregeld. Het zag er allemaal prima uit en de man die er werkte was ontzettend aardig. In het centrum heb ik echt de meest geniale vega hamburger ooit gegeten en hebben we ons kostelijk vermaakt met één van de lelijkste honden die ik ooit heb gezien. Zo’n beestje wat tegen de muur is gelopen, relatief klein is en bij deze stak zijn onderkaak ook nog eens uit zijn mond. Geen gezicht, maar hij was wel lief.
De reden dat we in Stellenbosch (of Stellies zoals de Locals het noemen) waren was omdat Mich zelf een optreden mocht regelen voor zijn stage. Hij heeft drie bands weten te regelen, een locatie, licht en geluid en overal door Stellies heen hingen posters om het aan te kondigen. Voor die tijd hebben we er nog even wat gedronken en kennis gemaakt met de manager. Het was een leuke locatie, met onder andere een open haard en rock muziek. Volgens mij was Mich wel wat nerveus vlak voordat het begon, maar hij heeft het super gedaan. De bands waren wel leuk (de ene wel leuker als de ander) en de mensen die erop af kwamen erg positief en aardig. Mich en ik droegen beide een shirt van één van de festivals waar we heen zijn geweest, wat voor veel gesprekken maar ook voor veel jaloezie zorgde. Er zijn nauwelijks internationale bands die in Zuid Afrika komen, dus heel veel mensen die van Metal houden hebben nog maar heel weinig bands gezien. Het enige jammere van de avond was dat er niet zoveel mensen waren als Mich had gehoopt. Dit zorgde ervoor dat hij uiteindelijk één van de bands heeft gevraagd of het oké was als hij ze wat minder betaalde omdat hij anders verlies zou draaien. Hij heeft nu alsnog geen winst gemaakt, maar gelukkig ook geen verlies gedraaid. Nadat we nog wat chippies en Mich nog wat Mc Donalds hadden gehaald, zijn we weer terug naar de back packers gelopen. Jammer genoeg kwam het niet van slapen, wat klinkt alsof we de hele nacht andere dingen hebben gedaan, wat ook zo was. Namelijk het plannen hoe we de hond van de buren konden omleggen. Wat een irritant beest! Hij heeft de hele nacht lopen blaffen als een malle en ons wakker gehouden. En dan denk je, daar wen je toch wel aan? Nou niet dus! Want als je toch eventjes sliep, dan maakte hij je gewoon weer wakker.

Zondag, Stellies
Vandaag voornamelijk rondgelopen in Stellies. We hebben een lekker ontbijt met geroosterde broodjes in de backpackers gekregen, erg lief, de man vloog echt voor ons om te zorgen dat we alles hadden wat we maar mogelijk zouden willen. Ergens voelt dat heel ongemakkelijk en wil ik dan altijd in de benen springen om te helpen. Ik bedoel, ik vind het echt niet erg om mijn eigen thee te zetten of brood te roosteren zodat hij ook even rustig kan zitten.
Hierna hebben we door Stellies gelopen, veel foto’s gemaakt en van de omgeving genoten. Eigenlijk vloog de dag voorbij en zaten we terug in de trein op weg naar huis voordat we het door hadden. Omdat we helemaal uitgeput waren door het niet slapen, hebben we heel simpel eten gemaakt en zijn we daarna op tijd in slaap gevallen. Al met al een top weekend! We hebben het geluk dat we morgen ook vrij zijn omdat het dan één of andere nationale vrije dag is. Dikke prima natuurlijk!