Week 24
Blijf op de hoogte en volg Marieke
28 Juli 2013 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Mijn verslag van vandaag typ ik vanuit een tent met snurkende mensen om me heen en verderop mensen die denken dat het leuk is om de muziek heel hard aan te hebben. Ook zal mijn verslag een stuk korter zijn.
Vanochtend heerlijk ontbeten op het eiland, helaas geen nijlpaarden gezien. Hierna zijn we op pad gegaan naar Botswana. De reis was lang, toch niet zo goed geslapen hoewel het een stuk warmer in de tent was als in Ethosa. Eigenlijk was de reis helemaal niet zo lang, krap aan vier uur, maar het voelde erg lang omdat ik moe was en geen zin had. Voordat we Botswana inkwamen moesten we de grens over, bij een super sjaggie vrouw papieren ondertekend en een stempel gekregen. Toen we de grens over waren voelde het net alsof we in Nederland waren, alleen dan vele malen mooier. Overal liepen koeien. Oké, misschien niet helemaal Nederland want er liepen ook herten, zebra’s en apen. Hierna moesten we door een controle plek heen die ervoor zorgde dat je geen ziektes overbracht naar Botswana, dus al het fruit moest afgegeven worden en met de auto moesten we door een plas water. Ook de schoenen moesten we in een soort modderprutje stampen. Best leuk eigenlijk. Toen we net de bocht om waren zagen we een olifant met een jong!! Jippie!! Meteen gestopt en foto’s gemaakt en als een malle weggescheurd toen de olifant wat boos leek te worden. Verderop nog een giraf en vele apen gezien.
In Botswana hebben we een trip naar de Victoria Falls voor morgen geboekt en een camping opgezocht. Hierna zijn we uit eten gegaan en nu zitten we dus op de camping. Hartstikke leuk, lekker op ons luchtbedje en er morgen om zeven uur weer uit voor het uitje naar de Falls. Ik kan niet wachten dus ga gauw slapen!
Dinsdag, Victoria Falls
Oh wat toch heerlijk om Engelse jonge mensen als buren op de camping te hebben die maar niet stoppen met praten. Nogal wat moeite met in slaap vallen en wakker worden, maar het gelukkig niet zo koud gehad. Vanochtend met de kat geknuffeld die op de camping liep en daarna zijn we opgepikt door Noah, die ons naar de Victoria Falls zou brengen. Tot onze verbazing stapte een camping verderop nog een stel in die ons wel heel bekend voorkwamen. Ja hoor, het was het Canadese stel met wie we gisteren bij de controle plek hadden gekletst. Ze herkenden ons ook nog, erg gezellig. Hoewel ik op de heenweg vooral heb liggen slapen. Wel was ik wakker toen we een hele groep olifanten langs de kant van de weg zagen, erg mooi.
Bij de grenscontrole aangekomen scheen het oversteken naar Zimbabwe wat duurder als we dachten. We waren ook even bang dat we niet genoeg geld zouden hebben. Eenmaal bij de watervallen aangekomen bleken we echt te weinig geld te hebben. Dus heeft Noah ons meegenomen naar een pinautomaat in het dorp om ons vervolgens weer af te zetten bij de watervallen. Je stapte uit bij allemaal marktjes waar ze je natuurlijk van alles probeerden aan te smeren, waaronder poncho’s. We dachten dat we heel nat zouden worden, dus hebben we er maar twee ‘gehuurd’. Deze konden we aan het einde van de dag weer terug brengen. De watervallen waren echt onwijs mooi. Heel erg groot ook, je kon een paar kilometer doorlopen en al die tijd bleven de watervallen ook doorgaan. De watervallen zouden niet zo mooi zijn in de winter omdat ze dan maar een klein stroompje zouden hebben, maar dit was echt maar een paar meter het geval, de rest was schitterend. We waren erg blij dat we via Zimbabwe waren gegaan en niet via Zambia, wat eerst ons plan was. Nu zagen we de watervallen van de voorkant, als we vanaf Zambia waren gegaan hadden we ze allemaal van achteren gezien, wat ons een stuk minder mooi leek. Ik kan een hoop vertellen over de watervallen maar eigenlijk zeggen foto’s, filmpjes en natuurlijk het live zien veel meer. Toen we terug liepen van de watervallen naar de uitgang kwamen we allemaal vrouwen/meisjes in het wit tegen. Allemaal hadden ze hun haar eraf geschoren. Een meisje keek me heel zielig aan en vroeg me iets. Ik dacht dat ze om geld bedelde maar pas toen ik doorliep drong het tot me door dat ze me had gevraagd of ze met me op de foto mocht. Say what? Waarom zou je met mij op de foto willen? Veel tijd om daarover na te denken had ik niet, want na drie meter wilden er nog meer vrouwen met me op de foto. Euhhh, oké prima. Ik dacht dat ik even met één vrouw op de foto ging, maar al snel was er een hele groep vrouwen die allemaal met mij op de foto wilden en ook Mich moest eraan geloven. Wat trouwens een schitterend gezicht was aangezien Mich net een reus was vergeleken met de relatief kleine vrouwen. Toen we na een flinke poos verder liepen kwamen we een groep mannen tegen. Ook in het wit en ook met zo goed als kale hoofden. Omdat ze al een ander blank meisje hadden om mee op de foto te gaan dachten we langs hun heen te kunnen lopen. Niets bleek minder waar. Ook hier volgde een hele foto sessie. Mich grapte achteraf al dat als wij dit in Nederland met ‘bruine’ mensen zouden doen we meteen een tik aan de kop zouden krijgen. Ze zien ons aan komen rennen, helemaal enthousiast omdat ze een andere kleur hebben. We dachten dat de mensen uit het klooster kwamen en misschien nog nooit, of zelden, blanken hadden gezien. Later vertelden de twee Canadezen dat deze mensen aan het zingen waren geweest en een dienst hadden gehouden. Ik vond het wel erg mooi dat deze mensen zo enthousiast werden van zoiets als een blanke. Is weer eens iets anders.
Hierna heeft Noah ons naar een tentje gebracht waar we wat hebben gegeten, sinds de prijzen bij de watervallen echt belachelijk hoog waren. Hier hebben we een dikke vette heerlijke pizza gegeten en daarna zijn we met Noah en de Canadezen terug gereden naar Kasane. We hebben de hele weg gezellig zitten kletsen met de Canadezen en de nodige lol gehad. Ik zat me de hele tijd te vergapen aan de man, Chris. Hij leek echt zoveel op Bruce Willis dat ik er eigenlijk een foto van wilde maken. Maar goed, om nou iemand een camera in zijn neus te drukken is ook weer zoiets.
We zijn nog langs het toeristen bureau gegaan om informatie op te halen. Gisteren hebben we informatie aangevraagd over de prijzen om een 4x4 auto te huren. Wil je hier door een game lodge heen rijden (wat heel cool is om nog een keertje te doen, net als in Ethosa) ben je per se een 4x4 auto nodig omdat de paden zo slecht zijn. Helaas was dit best wel prijzig dus hebben we besloten om een boot tour te gaan doen door het Chobe park heen. Scheelt mij weer rijden en het is weer eens wat nieuws. Dus dat is wat we morgenmiddag gaan doen. Morgen ochtend gaan we geld pinnen en lekker lang op ons luchtbed blijven liggen. De dag erna willen we weer gaan reizen, we willen nog wat van Botswana zien en daarna moeten we weer richting Windhoek (Namibië) reizen. We genieten nog met volle teugen en hebben het nog reuze gezellig. Aan de ene kant nog lang geen zin om naar huis te gaan en aan de andere kant kan ik niet wachten tot ik iedereen weer zie en gewoon elke nacht weet waar ik slaap. Hoewel.. ik weet niet of ik nog echt goed kan slapen zonder Mich, dat wordt nog een hele opgave ben ik bang.
Woensdag, Boat cruise
Vandaag vanaf het water op safari geweest. ’s Ochtends hebben we wat aangekloot en meer dan een uur in de rij gestaan om te kunnen pinnen. Tijdens de cruise zaten we op een kleine boot waar nog zo’n zeven andere mensen op zaten. Onze reisleider was Roy, een man die duidelijk veel van dieren wist, maar niet zoveel van grappen maken. Zo had hij op een gegeven moment de best wel leuke grap over een Macpala. Dit is een impala die door de krokodillen en nijlpaarden gezien word als snelle hap. Dus, zo legde hij uit, heeft hij het eerste deel van Macdonalds gepakt omdat je daar ook een snelle hap krijgt en het laatste deel van impala hiermee samengevoegd. Dat zeg ik, het was een leuke grap tot hij deze tien minuten durende uitleg gaf.
We hebben onwijs veel dieren gezien, het was echt geslaagd! We hebben een hele grote groep waterbuffels gezien, waar we vlakbij stil stonden. Ook hebben we onwijs veel olifanten gezien, ook twee keer een groep die het water overstaken. Erg bijzonder en iets wat ik nog heel graag wilde zien! Verder hebben we nijlpaarden, krokodillen, zee Arends, een uit zijn kluiten gegroeide hagedis en het mooiste vogeltje van Afrika (wat erg leek op een ijsvogel maar ik weet niet zeker of het hem ook was) gezien. Het was echt geweldig! Ik heb nog nooit zoveel dieren zo vlak bij elkaar, in het wild gezien. Onder de olifanten was er ook eentje die nog maar twee maanden oud was. Hij was super lief nog aan het uitvinden hoe zijn slurf werkte en was dan ook ietwat onhandig aan het eten. Super schattig!
Hierna hebben we wat gedronken bij een restaurantje en wat gegeten op de camping. Wat gaan we het lekker vinden om straks weer op een normaal bed te slapen! Dit is dan ook een doel van ons voor morgen, een goedkope slaapplek met een bed vinden. Terwijl ik stond te douchen waren er vier meiden die ergens aan de andere kant van de deur een Iers pub liedje aan het zingen waren. Het klonk wel gezellig.
Ohw ja, op weg naar de camping zagen we opeens wat op de weg liggen spartelen. Eerst dacht ik het een dood beest was, toen dat het een aapje was en toen zagen we dat het een Mongoose was. Hij was half dood/half levend en lag super zielig te spartelen. Ik wist niet wat ik moest doen omdat er ook auto’s achter ons zaten en het beestje er niet echt uitzag alsof hij nog gered kon worden. En als ik iets niet kan is het zijn leven beëindigen. Dus maar doorgereden, gelukkig zagen we een paar meter verderop een ambulance aankomen. Zeg ik heel stoer, maar eigenlijk zit het me nog steeds dwars dat we niets voor het beestje konden doen en was die ambulance puur toeval.
Donderdag, Nata
Vanochtend lekker rustig aan gedaan, spulletjes gepakt en op weg gegaan naar Nata. Dit is een dorpje waar hele mooie zoutvlaktes schijnen te zijn waar we wel benieuwd naar waren. Het rijden was saai. Veel rechtdoor en veel stukken waar je niet zo hard mocht omdat ze met de weg bezig waren. Wel hebben we apen, een giraf en olifanten gezien, dat dan weer wel. Aangekomen in Nata zijn we naar een bird sanctuary geweest waar ook zoutvlakten te zien zouden zijn. Het viel wat tegen, het was wel mooi om er rond te rijden alleen was de zoutvlakte niet zo spectaculair als we hadden verwacht. Wel hebben we lekker in een meer rondgelopen. Hier lag allemaal klei omheen wat zo lekker tussen je tenen gaat zitten. En dan te bedenken dat mensen daar geld voor betalen, hier is het gewoon for free. Er ligt nog een dorp naast deze waar nog meer zoutvlaktes zijn, misschien zijn die mooier. Toen we zochten naar een plekje om te overnachten kwamen we bij een vrouw die volgens mij niet zo goed kon lezen en geen Engels kon. Mich vroeg of ze nog plek had voor vannacht waarop ze zei; ‘You want a women?’. Euhhhhhh....
We hebben een plekje gevonden om te overnachten die niet zo duur is en waar er aardige mensen werken. De tv is geweldig, er zijn zo’n dertig zenders en alle dertig gaan ze over God. Net al even gekeken hoe men duivels uitdrijft, best interessant. Ook hebben ze hier heel wat honden lopen, waarvan er eentje mijn vriendinnetje is. Op de camping had ik een kat als vriendin, die telkens langskwam, hier is het een hond die bijna op mijn schoot klom toen ik haar eenmaal eventjes aanhaalde. Wel heeft ze vlooien, beetje jammer maar voor je vrienden moet je wat over hebben. Internet is hier niet, wat opzich ook wel lekker is. Eindelijk wat tijd om mijn boek te lezen.
’s Avonds klopte het meisje dat er werkte nog aan met een dienblad met een waterkoker en theezakjes. Super lief!! Hebben dus heerlijk thee gedronken en rusks gegeten. Genieten! Toen we de spulletjes terug brachten kwam mijn vriendinnetje er ook aanlopen. Natuurlijk haar heerlijk gekrabd waarop ze ook haar pootje ging bewegen, zo schattig. De vrouw zei al dat ik maar één van de honden mee moest nemen.
Vrijdag, Maun
Vanochtend in alle rust opgestaan. Heerlijk geslapen maar wel weer vreemd gedroomd. Ik droomde dat Steef en Seriem een kindje hadden, maar dat ik het ging leren lopen. Toen veranderde het kindje in een hondje en moest ik het iets met paarden leren ofzo. De logica was weer ver te zoeken haha.
We wilden lekker een broodje eten die we de dag ervoor hadden gekocht maar toen we de puut met broodjes op pakten zat alles onder de mieren. Wellicht goed voor de proteïne maar niet echt iets voor ons. Dus zijn we op weg gegaan zonder ontbijt (zielig hea) naar Gwenta, een dorpje verderop. Helaas was daar echt helemaal niets te beleven dus zijn we verder gereden naar Maun. Eerst wilden we nog de ‘zoutpannen’ bekijken. Dat zijn zoutvlaktes die erg mooi schijnen te zijn. Maar toen we voor de ingang stonden en we de vrouw vertelden wat onze plannen waren keek ze ons lachend aan en zei ‘with that car?’. Oké, ik denk van niet dan hahaha. Maun is een leuk dorpje waar veel mensen zijn, het is er een drukte van jewelste en erg gezellig. We hebben uitgebreid gebruncht en daarna zijn we op zoek gegaan naar een backpackers. De backpackers waar we nu zijn heeft hele grote tenten met daarin een douche, wc en twee twijfelaars (zo noem je die bedden toch?). Er ligt een mooie rivier naast. Dus wij meteen vragen of we daar konden slapen waarop we als antwoord een grote schatert lach en een ‘I don’t think so’ kregen. Er zitten nijlpaarden en krokodillen in blijkbaar. Gezellig maar niet om mee te zwemmen.
’s Middags met Brink geskyped. Hartstikke gezellig! Er kwam een man die hier werkt (en stinkt) naast me zitten, volgens mij had hij nog nooit Skype gezien. Hij vond het allemaal reuze interessant en lachte ook toen hij zichzelf op het scherm zag. Jammer genoeg vroeg hij op een gegeven moment om geld voor peuken, dus twijfel ik nu wel of hij niet daarom bij me kwam zitten.
’s Avonds zijn we lekker uit eten geweest. Of nou ja lekker.. halverwege Mich zijn broodje trok hij een hele sliert met stof o.i.d. uit zijn broodje, brrrrrr. Gelukkig smaakte het voor de rest wel goed en was het verder stofvrij. We hoorden op een gegeven moment een man zingen op de bovenverdieping. We konden niet zien hoe en wat maar hoorden wel dat het niet heel erg zuiver was. We vroegen ons ook af wat er precies gaande was. Na een paar nummers hoorden we dat er ook anderen zongen dus kwamen we tot de conclusie die er karaoke gaande was. Na het lekkerste toetje ooit, bestaande uit chocolade, chocolade en nog eens chocolade, zijn we naar boven gegaan om de mensen te aanschouwen die zichzelf al ‘zingend’ voor lul zette. We zaten tussen een aantal mannen waarvan we met twee aan de praat kwamen. Wel gezellig om te kletsen met wat locals, ook al was de gouden tand van één van de twee mannen wel wat afleidend. We hebben besloten om morgen eens te kijken wat de mogelijkheden zijn om de Delta te zien. Dit is een gebied wat voornamelijk bestaat uit rivieren/water en veel diertjes heeft.
Het slapen was wat lastig trouwens, de douche lekte dus moest ik de hele tijd plassen hahaha. Gelukkig heeft Mich het gefikst door een laken over de douche te hangen anders was de nacht wel heel erg geweest.
Zaterdag, Maun & Delta
Wat is het toch heerlijk wakker worden naast je geliefde. Lekker lang geknuffeld en de wekker telkens uitgedrukt. Hierna toch maar eens ontbeten en de spullen gepakt. Toen we bij het toeristenbureau kwamen werden we hot naar her gestuurd. Eerst werden we naar een ander bureau gestuurd die meer informatie zou hebben en dit niet had en toen werden we naar een andere plek gestuurd waar alles dicht was. Gelukkig vonden we zelf nog een bureau waar we wel terecht konden. De vrouw die er werkte is onwijs lang voor ons bezig geweest om van alles uit te zoeken. We konden er niet met de auto naar toe omdat we geen 4x4 hadden, maar wel met het vliegtuig. Je kon er ook een aantal nachten slapen wat erg luxe en erg gaaf leek te zijn. Je betaalde dan een vast bedrag en kon zelf weten hoeveel game drives, wandeltochten en boot (nou ja, een soort uitgeholde boomstam die als kano achtig iets functioneert) tochten je wilde doen. Helaas was dit onwijs duur dus dit ging snel over. Wel wilde ik heel graag met de kano rond varen, dus werd er weer verder gezocht naar andere mogelijkheden. Op een gegeven moment kwam er een kerel met een meisje binnenlopen. Ik zeg kerel omdat hij rond de 40/50 en niet echt aantrekkelijk, maar wel vol van zichzelf was. Het meisje wat met hem getrouwd was leek jonger als ons en was veelte mooi voor hem. Maar goed, het zal wel iets met geld te maken hebben (kort door de bocht hea?), aangezien hij daar nogal over opschepte. Uiteindelijk besloten we om met het vliegtuig boven de Delta rond te vliegen. Dit kon aan het einde van de middag dus besloten we om eerst een backpackers te zoeken. We vonden eentje die 400 Pula zou zijn, maar uiteindelijk 50 Pula duurder was en met het vriendelijkste personeel ooit. Het meisje gaf heel kortaf uitleg over waarom de kamer duurder was en zei daarna ‘money’. Waarop ze verwachte dat wij het geld gaven. Oehhhh ik kon haar wel ik weet niet wat doen! Zo praat je toch niet tegen elkaar?! Zodra je met mensen gaat werken weet je dat je ook vriendelijk hoort te zijn op de momenten dat je dit niet wilt.
Toen we op het vliegveld kwamen werden we al snel meegenomen naar een klein vliegtuigje. Wij tweetjes mochten achterin en er kwamen twee mensen voor ons te zitten. Eén student (ik gok van onze leeftijd) en een man met een tulband op zijn hoofd die zijn leerkracht was. De piloot moest nog één keer vliegen en dan hoorde hij of hij geslaagd was. Dit was zijn eerst vlucht bij dit bedrijf. Ik ben best wel blij dat we dit achteraf te horen kregen haha. Het duurde een poosje voordat we opstegen, maar toen we de lucht in waren was het al snel ontzettend mooi. De Delta liet niet lang op zich wachten en het uitzicht was geweldig. Wel had het kleine vliegtuigje veel last van turbulentie, of tenminste.. hij ging aardig op en neer dus het gevoel is te vergelijken als bij turbulentie alleen dan 3x zo erg. Binnen tien minuten was ik al aardig misselijk hierdoor. Ook Mich voelde zich niet al te fit. Wel was het erg mooi om al dat water van boven te zien en alle dieren. Ik heb nog nooit zoveel olifanten gezien, er liepen echt kuddes van tientallen olifanten rond. Ook hebben we nijlpaarden, een giraf, impala’s, wildebeesten, buffels en aapjes gezien. Hoewel het erg gaaf en mooi was, was ik ook erg blij toen ik weer op de grond stond ZONDER over te geven. Pfff wat was ik misselijk!!
We zijn lekker uit eten geweest en daarna hebben we gezellig een film gekeken in de backpackers. Of nou ja, ik keek de film en Mich lag tegen me aan te slapen haha. Morgen reizen we weer de kant van Namibië, Windhoek op. 1 augustus gaat onze vlucht naar Johannesburg en dan is het al bijna weer voorbij. Het gaat mij allemaal veelte snel hoewel ik wel veel zin heb om iedereen weer te zien.
-
28 Juli 2013 - 21:35
Ingrid:
Weer een mooi avontuur geniet er van -
29 Juli 2013 - 21:09
Ina En Geert :
Leuk hoor dit verhaal over de reis dwars door Afrika. Wij kunnen ons voorstellen dat het fabelachtig is om al die dingen te zien en te beleven. Vooral de koeien die jullie zien lopen en daarbij dan apen en andere dieren die je alleen maar kent van foto's of van de dierentuin. Geweldig genieten is dat zuig alles op zodat jullie straks terug in Nederland iedereen erover kunt vertellen. Heel veel plezier en de groetjes en een knuffel van Ina en Geert uit Ermelo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley