India gate & Tempels

Vrijdag heb ik een vrij rustige dag gehad. Ik mocht weer naar de TKD hope school en heb daar mee mogen kijken hoe mijn collega les gaf. Mooi om te zien dat de kinderen die anders zo druk zijn en constant opstaan en ondeugend doen, bij haar ook druk en ondeugend zijn, maar zich een stuk beter laten sturen. Natuurlijk spreekt zij vloeiend Hindi en toen ze niet luisterden haalde ze een lat uit de kast die ze omhoog hield. Dat is hier vrij normaal, dreigen met een tik, maar absoluut niet mijn stijl. Het was mooi om te zien hoe zij lesgaf en ook erg leuk omdat ik naast een leerling zat die vorige week met rekenen heel snel klaar was en ook nu weer liet zien hoe slim hij is. Hij ging mij voorlezen en Hindi leren, wat mooi kon aangezien hij al klaar was met zijn werk. Op mijn beurt leerde ik hem in het Engels lezen en woorden uitspreken. Mooie samenwerking dacht ik zo.
Zaterdag zijn Steef, Sushmita en ik naar de India gate geweest. Ajay heeft ons gereden en is natuurlijk ook mee geweest, wat wederom voor de nodige selfies zorgde. De India gate lijkt wat op de Arc de Trimophe in Parijs. Alleen is de India gate ontworpen in 1921 door Lutyens ter eren van de 9000 soldaten die in de eerste wereldoorlog in Britse dienst gesneuveld zijn. op de poort staan ook de namen van ruim 3000 Britse en Indiase soldaten die om het leven gekomen zijn in de Northwest Frontier en de Afghaanse oorlog van 1919. Het monument onder de poort gedenkt de doden van de Indiaas-Pakistaanse oorlog van 1971. Zo, dat was even een geschiedenislesje. Het komt erop neer dat er een mooie boog staat waar heel groot ‘India Gate’ op staat plus heel wat namen. Het pleintje om de gate heen is vol met mensen die je dingen proberen te verkopen en tot Stefan zijn grote plezier, lopen ook de nodige puppy’s bij de India Gate rond. Hij zat binnen no time met een puppy op schoot en had een uitdrukking zoals je ziet bij kindjes die een snoepwinkel binnen lopen. Uiteraard ben ik weer gevraagd voor de nodige foto’s maar dit keer heb ik dit allemaal maar afgeslagen. We hebben nog heerlijk gepicknickt –Ajay was alvast naar de auto gelopen omdat hij hoofdpijn had- en ik heb mijn voeten in een te smerige fontein gestopt om af te koelen. In de fontein zwommen allemaal kindjes, wat er heel verleidelijk uitzag aangezien het een warme dag was. Een mooi, typisch India, moment was het moment waarop uit het niets een olifant over de straat liep. Want een auto is zo standaard.
Hierna zijn we naar een aantal marktjes geweest. Sushmita en ik waren rustig naar kleine beeldjes aan het kijken toen opeens een man het kleed opvouwde en hard weg rende. Ik schrok er zo van dat ik snel het beeldje dat ik nog in mijn handen had terug gooide en achteruit sprong. Blijkbaar kwam de politie eraan en zijn deze kraampjes verboden. Ook haalde iedereen al zijn spullen binnen want buiten de kraam mag officieel niets hangen. Zodra iemand de politie ziet begint die heel hard te schreeuwen zodat iedereen zijn spullen snel weg kan hangen.
Zondag zijn Steef en ik met zijn tweetjes op pad gegaan. Sushmita had met haar vriendin afgesproken in Connaught place dus besloten wij om met zijn tweetjes met de metro naar verschillende tempels te gaan. Stiekem voelt het extra stoer wanneer we zonder Sush op pad gaan omdat we dan alles zelf moeten regelen. Zelf onderhandelen met de riksja chauffeurs, zelf de metro nemen en zelf uitvinden waar de tempel staat. De metro reis ging soepel. We zaten bij een aantal kinderen in de metro dus ik vermaakte me uitstekend. Vissen gezicht hier, kiekeboe spelen, bolle wangen daar, gekke geluiden hier, tong uitsteken daar. Ja hoor, een prima ritje kan ik wel zeggen. De eerste tempel was vrij snel gevonden en ook moeilijk om te missen. Een prachtige witte tempel, met een gouden koepel doemde na een klein stukje lopen op. Nou ja lopen.. we proberen ons aan te leren om te sjokken. Hierbij gebruiken we het stukje van Bert Visscher waarin hij groentes bespreekt. Een van zijn grappen is; ‘in de vegetarische keuken gebruikt men bij voorkeur trage groente... de arti sjok...sjok...sjok...’. Afijn, dat is onze nieuwe manier van lopen zodat we niet helemaal overkomen als bezwete buffels. En hoe beter dan via Bertje Vis elkaar hieraan helpen herinneren?
De eerste tempel die we zagen was de Bangla Sahib Gurudwada tempel. Komt weer even een informatief stukje: deze tempel is de grootste sikh (een bepaalde geloof) tempel van Delhi. Deze tempel is in 1664 gebouwd ter ere van een bezoek van de achtste sikhgoeroe, Hare Krishan, en is voor iedereen toegankelijk. Zodra we binnen kwamen hoorden we gezang. We hebben onze schoeisels ingeleverd en zijn rond gaan lopen. Erg bijzonder om te zien was dat je binnen deze tempel bloed kunt geven –ik durfde het niet helemaal aan, toch een beetje bang of het hygiënisch genoeg is- en een dokter kunt zien. Ook kwamen we een gebouwtje binnen –waar we eerst een prachtige doek kregen voor op ons hoofd- waar een aantal mensen zaten te eten. Het was een grote ruimte maar hij was lang niet gevuld, ik dacht dat etenstijd net over was. We zagen ‘toerist information’ staan en toen we daar naar binnen liepen werden we meteen door een vriendelijke man benaderd. Hij was razend enthousiast over Nederland en zei dat alles binnen deze tempel gratis is; ook de gids. Hij heeft ons rondgeleid en vertelde van alles. Ik zal proberen het zo goed mogelijk na te vertellen. Binnen in de tempel is heel veel goud aanwezig. Maar liefst 200 kilo aan goud! Dit is geschonken door één rijke familie (die nu denk ik niet zo rijk meer is). Midden in deze tempel zit een priester die voorleest uit het heilige boek. Gedurende de hele dag word uit dit boek voorgelezen door priesters die elkaar om de 3 a 4 uur afwisselen. Ook is er constant een groep mensen aanwezig die muziek maken. Ook hierbij geld dat ze elkaar afwisselen. Het Sikhisme is een geloof dat geloofd in gelijkwaardigheid. Het maakt niet uit of je zwart, wit, arm, rijk, man of vrouw bent, iedereen staat gelijk aan elkaar en heeft gelijke rechten. Een sikh herken je aan een tulband die ook wel dastar word genoemd. Er zijn vijf K’s waar een sikh zich aan moet houden; Kesh –on geknipt haar-, Kangha –kam, deze word onder de tulband verstopt-, Kachha –een lange boxershort onder zijn broek-, Kara –een stalen armband- en tot slot een Kirpan –een kort zwaard wat meer lijkt op een heel mooi dolk-. Het woord Sikh is afgeleid van het Sanskriet woord shishya, wat discipel of student betekent. Het woord ‘guru’ betekent leraar. Daarbij betekent gu; darkness en ru; licht. Een Guru is dus een leraar die je helpt om van de duisternis in het licht te komen. Ik vind dit allemaal zo mooi. Vooral het ‘elkaar accepteren zoals diegene is’ maar ook dat alles is bedoeld om elkaar te helpen/ondersteunen. Onze gids nam ons mee naar de grote zaal en legde uit dat iedereen die dat wil, hier kan komen voor een goede maaltijd. In principe is de keuken open van 7 uur in de ochtend tot 10 uur in de avond. Echter, wanneer iemand op een ander tijdstip komt, is er een extra ruimte waar diegene terecht kan voor eten. De mensen komen binnen, gaan zitten voor een ruimte met deuren en om de zoveel minuten gaan deze deuren open en mag een nieuwe groep naar binnen. Iedereen neemt plaats, onze gids vertelde ons dat er miljonairs maar ook mensen uit de slum zitten. En niet alleen dat, mensen van alle geloven zitten naast elkaar om gezamenlijk een goede maaltijd te nuttigen. We mochten de keuken zien en jemig.. ik heb nog nooit in mijn leven zulke grote pannen gezien! Alles word hier mogelijk gemaakt door vrijwilligers en tot mijn grote plezier waren meerdere kinderen aanwezig als vrijwilliger. Prachtig vind ik dat! Je kinderen in de opvoeding al meegeven dat het belangrijk is dat je elkaar helpt en iets voor een ander doet. Wij mochten ook nog even helpen met naan, een soort pannenkoekjes, omgooien. Heel erg warm om zo dichtbij die gloeiende plaat te staan, maar wel leuk om te doen. Ook wij kregen een maaltijd aangeboden en hebben deze met veel smaak opgegeten. Na ruim anderhalf uur in en om deze tempel te hebben doorgebracht, was het tijd om afscheid te nemen van onze gids en op weg te gaan naar de volgende tempel.
Terwijl we daar zo lekker sjokten kwamen we een kerk tegen die er groot en mooi uitzag. Maar even binnen spieken dan. Binnen in viel de aankleding een beetje tegen, het was wel mooi maar niet zo mooi als we hadden gedacht. Vlakbij onze bestemming, de Lakshmi Narayan Mandir, kwamen we een boeddhistische tempel tegen. Geïnteresseerd bleven we staan toen we een duif om het hoekje zagen vliegen, tegen de paal aan zagen knallen om vervolgens op de paal neer te strijken. Een monnik kwam aangesneld om te kijken naar de duif. ‘he’s a little sick but I think he’ll be fine now’. Ik hoop met je mee. We mochten wel even een kijkje nemen in zijn tempel. Het zag er mooi uit en vanuit de tuin hadden we mooi uitzicht op de Lakshmi Narayan Mandir.
Tijd om de Lakshmi in te gaan. De Lakshmi tempel is een moderne hindoetempel met crèmekleurige en rood bakstenen koepels en is gebouwd in opdracht van de rijke koopmansfamilie Birlas. Het hoofdaltaar is gewijd aan Lakshmi, de godin van de rijkdom en haar partner Narayana of Vishnoe, die het leven in stand houdt. Het is een prachtige tempel, mocht je ooit naar India gaan dan kan ik deze twee tempels zeker aanraden! We hebben een heerlijke picknick achterin de tuin gehad waar ook Hendrik de aap voorbij kwam lopen. Ik kan uren in het gras zitten hier en gewoon om me heen kijken. Overal zijn wel eekhoorntjes, vogels, papegaaien, apen, mensen en andere leuke dingen om naar te kijken. Oh, natuurlijk worden wij ook bekeken en er was zelfs een vrouw die haar complete gezin naast Steef zette om een foto te nemen –zonder te vragen-, maar dat maakt dat ik me minder schuldig voel wanneer ik andere mensen bekijk. Toen we uitgekeken waren hebben we een riksja naar Connaught Place gepakt en wat gedronken met Neha –de beste vriendin van Sushmita- en Sushmita natuurlijk.
Eenmaal terug in Gurgaon zijn we naar de kapper geweest. Steef zijn haar was bijna net zolang als dat van mij dus dat kon wel een trim beurtje gebruiken. Zodra de kapper zijn scheerapparaat pakte en begon met scheren, schrok ik me rot! Hop, daar ging zijn lange haar.. tenminste.. dat van de onderkant van zijn hoofd. Bovenop liet hij alles lang wat geen gezicht was! Gelukkig heeft Steef hem goed duidelijk gemaakt hoe hij zijn haar wilde en is het resultaat uiteindelijk goedgekeurd.
Vandaag is het maandag en hoor ik op kantoor te zijn. Of nou ja, we zouden de donaties uitdelen vandaag. Echter, het regende en hagelde vanochtend zo hard dat toen we op weg waren om Stefan af te zetten, ik Marlo maar even heb geappt wat de bedoeling was. Hij verplichte mij om thuis te blijven waar ik eigenlijk wel blij mee was. De hele weg overstroomde, diepe plassen ontstonden en door de ruiten was weinig te zien. Balen want ik wilde graag naar werk maar als het in Gurgaon al zo slecht is dan is het verderop nog erger en om dat nou te riskeren.. Sushmita woont in het dorpje waar mijn werk is en zij is om 8 uur in de auto gestapt en stond om 11 uur nog steeds vast. Gelukkig was dit vlakbij mijn appartement in de buurt dus heeft ze een u-turn gemaakt en is ze hierheen gekomen. Vanuit huis werk kan ook prima met haar baan dus een prima oplossing. Morgen hopelijk weer lekker naar het werk toe, want dat is toch wat ik het allerliefste doe.