Eerste daagjes
Blijf op de hoogte en volg Marieke
08 Februari 2013 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Donderdag
In Kaapstad werden we liefdevol ontvangen door Karin, de vrouw van Xchange. Dit is het stage bureau waar we bij zaten. Ze bracht ons naar de auto’s toe waar Mich en ik bij een ontzettend vrolijke kerel in een busje kwamen en waar Dieke met Karin mee reed richting ons nieuwe huis. De man waar wij bij in het busje zaten vertelde enthousiast over het land. Het was wel erg choquerend om te zien hoeveel verschil er zit tussen de arme en de rijke mensen. Wanneer we naar links keken zagen we plaggehutjes en heel veel armoede, als we naar rechts keken zagen we grote villa’s. Het besef drong goed tot me door dat wij eigenlijk heel erg rijk zijn en niet mogen klagen over dat we ‘arme studenten’ zijn! Wat heb ik te doen met deze mensen en wat zou ik ze graag allemaal helpen. De chauffeur vertelde dat hij zich veiliger voelde in de arme buurten, omdat de mensen elkaar daar allemaal kennen en groeten, als in de grote steden van Kaapstad. We hebben nog flamingo’s en andere tropische vogels onderweg gezien. Ook zagen we mensen aan de rand van de snelweg blikjes en ander afval verzamelen. Waarschijnlijk om te verkopen zodat ze toch nog wat geld hebben. De chauffeur vertelde dat er vaak mensen verongelukken omdat ze de weg oversteken. Niet echt een prettig idee. Toen we bij het huis kwamen, ons huis, voelden we ons schuldig omdat we de chauffeur niet een beetje geld konden geven, we hadden alleen maar euro’s en ponden. We vertelde dit hem waarop hij lachend zei dat dit niets gaf en ons een dikke knuffel gaf. Het huis is erg mooi, zowel van buiten als van binnen. We moeten echter wel veel geld betalen voor het internet, je betaald per mb en voor je het weet zit je aan je mb. Skypen kan wel, maar dan zonder beeld, facebook kost heel veel mb’s dus dit zal ik niet meer zoveel doen. Ook voor de elektriciteit moeten we betalen, we verbruiken per dag voor ongeveer 20 rand per persoon, wat neerkomt op ongeveer 2 euro p.p. Goed te doen, maar wel vervelend dat we dit nu pas horen.
Verder hebben we ons huisgenootje ontmoet, een Afrikaans meisje dat erg goed Engels kan, van sporten houd en, het mooiste van alles, naar Metal luistert!! Ze heet Katinka, en tot nu toe vind ik haar erg aardig. Ze doet ook iets in de muziek en kende het bedrijf waar Mich stage gaat lopen wel. Toen we in huis waren kwam er een man aan de deur om te bedelen om eten. We hebben hier twee deuren, een voordeur met daarvoor een tralie deur, speciaal om mensen buiten te houden. Dit geeft een erg veilig gevoel. We hadden de gewone voordeur open dus kwam de man naar ons huis toe gelopen om te bedelen. Mich en Dieke wisten niet goed wat ze ermee aan moesten, ik heb de man een banaan gegeven waarna hij zo dankbaar was alsof ik hem net een miljoen euro had gegeven. Erg vreemd en ook wel moeilijk. Ik ben het wel gewend dat mensen om geld vragen, maar om eten? Nee, dat niet. Het is een vreemd en oneerlijk gevoel dat wij ons volproppen met wat we maar willen, dat ik eten in het vliegtuig laat staan omdat ik misselijk ben, en dat er hier mensen zijn die niets hebben en met al het eten genoegen nemen. Tien minuten later kwam er nog een man, met dezelfde vraag. Hij had een zieke vrouw en wilde graag wat een. Ik heb hem twee bananen gegeven, waarna we de voordeur dicht hebben gedaan. Of het komt doordat de deur open is, of doordat ze elkaar vertellen waar eten is, ik weet het niet. Weet alleen wel dat ik de deur niet meer open doe omdat ik toch geen nee kan zeggen.
Omdat we geen restaurant in de buurt konden vinden en moe waren, hebben we pizza besteld. Daarna hebben we de hele avond met Katinka muziek geluisterd en gekletst.
Vrijdag
Vandaag is onze eerste echte dag hier. Hoewel we naast het spoor en de snelweg wonen, heb ik van beide weinig last gehad. We hebben voornamelijk in de achtertuin een boek gelezen en gechilld. Vanmiddag hebben we boodschappen gedaan en tja, daar houd voor ons het avontuur van vandaag wel op. Mich zou vandaag opgehaald worden door Karin om te gaan kijken bij zijn stage adres. Echter, nadat Mich vandaag rond vijf uur nogmaals sms’te wanneer ze kwam, bleek ze dinsdag pas te komen. De temperatuur is hier heerlijk, de mensen zijn tot nu toe vriendelijk en de wandeling naar de supermarkt is prima te doen. Waar ik helemaal gelukkig mee ben is dat ze hier vleesvervangers hebben!! Vegetariër blijven zal dus wel lukken! Wel is het wennen aan de mensen die uit het raam van hun busjes hangen en naar je fluiten en schreeuwen. Dit zijn de taxi’s die mensen naar hun plek brengen, erg duur schijnen ze niet te zijn dus dit willen we morgen gaan proberen zodat we wat van Kaapstad kunnen zien.
In Kaapstad werden we liefdevol ontvangen door Karin, de vrouw van Xchange. Dit is het stage bureau waar we bij zaten. Ze bracht ons naar de auto’s toe waar Mich en ik bij een ontzettend vrolijke kerel in een busje kwamen en waar Dieke met Karin mee reed richting ons nieuwe huis. De man waar wij bij in het busje zaten vertelde enthousiast over het land. Het was wel erg choquerend om te zien hoeveel verschil er zit tussen de arme en de rijke mensen. Wanneer we naar links keken zagen we plaggehutjes en heel veel armoede, als we naar rechts keken zagen we grote villa’s. Het besef drong goed tot me door dat wij eigenlijk heel erg rijk zijn en niet mogen klagen over dat we ‘arme studenten’ zijn! Wat heb ik te doen met deze mensen en wat zou ik ze graag allemaal helpen. De chauffeur vertelde dat hij zich veiliger voelde in de arme buurten, omdat de mensen elkaar daar allemaal kennen en groeten, als in de grote steden van Kaapstad. We hebben nog flamingo’s en andere tropische vogels onderweg gezien. Ook zagen we mensen aan de rand van de snelweg blikjes en ander afval verzamelen. Waarschijnlijk om te verkopen zodat ze toch nog wat geld hebben. De chauffeur vertelde dat er vaak mensen verongelukken omdat ze de weg oversteken. Niet echt een prettig idee. Toen we bij het huis kwamen, ons huis, voelden we ons schuldig omdat we de chauffeur niet een beetje geld konden geven, we hadden alleen maar euro’s en ponden. We vertelde dit hem waarop hij lachend zei dat dit niets gaf en ons een dikke knuffel gaf. Het huis is erg mooi, zowel van buiten als van binnen. We moeten echter wel veel geld betalen voor het internet, je betaald per mb en voor je het weet zit je aan je mb. Skypen kan wel, maar dan zonder beeld, facebook kost heel veel mb’s dus dit zal ik niet meer zoveel doen. Ook voor de elektriciteit moeten we betalen, we verbruiken per dag voor ongeveer 20 rand per persoon, wat neerkomt op ongeveer 2 euro p.p. Goed te doen, maar wel vervelend dat we dit nu pas horen.
Verder hebben we ons huisgenootje ontmoet, een Afrikaans meisje dat erg goed Engels kan, van sporten houd en, het mooiste van alles, naar Metal luistert!! Ze heet Katinka, en tot nu toe vind ik haar erg aardig. Ze doet ook iets in de muziek en kende het bedrijf waar Mich stage gaat lopen wel. Toen we in huis waren kwam er een man aan de deur om te bedelen om eten. We hebben hier twee deuren, een voordeur met daarvoor een tralie deur, speciaal om mensen buiten te houden. Dit geeft een erg veilig gevoel. We hadden de gewone voordeur open dus kwam de man naar ons huis toe gelopen om te bedelen. Mich en Dieke wisten niet goed wat ze ermee aan moesten, ik heb de man een banaan gegeven waarna hij zo dankbaar was alsof ik hem net een miljoen euro had gegeven. Erg vreemd en ook wel moeilijk. Ik ben het wel gewend dat mensen om geld vragen, maar om eten? Nee, dat niet. Het is een vreemd en oneerlijk gevoel dat wij ons volproppen met wat we maar willen, dat ik eten in het vliegtuig laat staan omdat ik misselijk ben, en dat er hier mensen zijn die niets hebben en met al het eten genoegen nemen. Tien minuten later kwam er nog een man, met dezelfde vraag. Hij had een zieke vrouw en wilde graag wat een. Ik heb hem twee bananen gegeven, waarna we de voordeur dicht hebben gedaan. Of het komt doordat de deur open is, of doordat ze elkaar vertellen waar eten is, ik weet het niet. Weet alleen wel dat ik de deur niet meer open doe omdat ik toch geen nee kan zeggen.
Omdat we geen restaurant in de buurt konden vinden en moe waren, hebben we pizza besteld. Daarna hebben we de hele avond met Katinka muziek geluisterd en gekletst.
Vrijdag
Vandaag is onze eerste echte dag hier. Hoewel we naast het spoor en de snelweg wonen, heb ik van beide weinig last gehad. We hebben voornamelijk in de achtertuin een boek gelezen en gechilld. Vanmiddag hebben we boodschappen gedaan en tja, daar houd voor ons het avontuur van vandaag wel op. Mich zou vandaag opgehaald worden door Karin om te gaan kijken bij zijn stage adres. Echter, nadat Mich vandaag rond vijf uur nogmaals sms’te wanneer ze kwam, bleek ze dinsdag pas te komen. De temperatuur is hier heerlijk, de mensen zijn tot nu toe vriendelijk en de wandeling naar de supermarkt is prima te doen. Waar ik helemaal gelukkig mee ben is dat ze hier vleesvervangers hebben!! Vegetariër blijven zal dus wel lukken! Wel is het wennen aan de mensen die uit het raam van hun busjes hangen en naar je fluiten en schreeuwen. Dit zijn de taxi’s die mensen naar hun plek brengen, erg duur schijnen ze niet te zijn dus dit willen we morgen gaan proberen zodat we wat van Kaapstad kunnen zien.
-
08 Februari 2013 - 20:07
Sandra:
Hee Mich & Mariek!
Super om even te lezen hoe t daar gaat.
En t zou me ook moeilijk lijken om die arme mensen niks te geven.
Dan idd de deur maar dicht.
Geniet nog maar even van jullie vrije dagen!
En dan hard aan de stage hihi.
En geniet vooral van t weer,Hier is t sneeuw en dooi tegelijk.
Ik hou de site in de gaten.
Groetjes Sandra. -
08 Februari 2013 - 20:10
R.R. Veen:
Hallo zussie en Mich,
Leuk en boeiend verhaal.
Doe voorzichtig en geniet ervan.
Liefs -
08 Februari 2013 - 20:23
Yvonne:
Hey Mriek en Mich!
Tof om dit te lezen! Volgens mij gaan jullie een super tijd tegemoet.
Haha ik zou ze ook niet weg kunnen sturen als ze om eten kwamen vragen,
zo sociaal zijn we nu eenmaal. Kunnen we ook niets aan doen ;)
Jullie hebben wel een heel mooi uitzicht trouwens als ik die foto zo zie.
Ben benieuwd naar andere foto's van de omgeving!
Doe voorzichtig en geniet van jullie vrije tijd!
Xxx -
08 Februari 2013 - 21:10
Geert En Ina Veen:
Heel goed te leze dat julie nu al na een ritje van ht vliegveld nar jullie huis al heben ervaren dat etin Nderlan nog zo slecht niet is. Dit is voor jullie naturlijk wel even een cultuur schok, maar ook daar zulln jullie snel aan wennen. Doe er je voordeel mee, en geniet van de mooe dingen en van elkaar.
Groetjes en liefs van Ina en Geert uit Ermelo. -
08 Februari 2013 - 21:34
Johan Van Der Molen:
Hallo Marieke en Michel,
Leuk dat jullie het naar je zin hebben.
Ik wou dat ik daar was. Het is hier koud en het sneeuwt. Veel plezier en succes met de stage
ik mail nog wel eens
Groetjes van ("Schoon") vader en moeder -
08 Februari 2013 - 21:48
Janny:
Hoi Marieke en Michel,
Leuk om jullie verslag te lezen, wij kunnen ons niet voorstellen hoe het daar is zo'n verschil.
Geniet nog even van het vrij zijn en straks succes met de stage's.
Groetjes Janny -
08 Februari 2013 - 21:51
Tante Annie:
Lieve Marieke en Michel
Fijn dat jullie goed aangekomen zijn.
Jullie hebben al heel wat indrukken gedaan, geniet ervan en hou ons op de hoogte.
Groetjes en liefs Tante Annie -
08 Februari 2013 - 21:55
Mama:
Ha die Mariek en Mich,
Wat een verhaal zeg. Je kunt helaas niet de hele wereld van voedsel voorzien, hoe moeilijk ook. Dus toch maar die deur dicht. En goed dicht houden zegt papa.
En hebben jullie inmiddels geld gepint?
Hou ons op de hoogte van jullie belevenissen.
liefs papa en mama(oh ja "schoon" moet er ook bij;-))
-
08 Februari 2013 - 22:29
Brink:
Daag laiverds,
Mooi om weer even iets te horen van jullie :)
Lijkt me inderdaad heel tegenstrijdig het beeld tussen arm en rijk. En dan ook nog eens de vergelijking met hier en daar. Maar aan de andere kant leer je er ook veel van en je kan niet iedereen helpen maar met je stage straks krijg je vast veel voldoening...
Wat fijn om te horen dat je zoals het nu lijkt gewoon vegetarisch kan blijven eten :)
Me broer is denk ik wel blij dat je FB ff links laat liggen! Die zegt altijd dat wij teveel posten (geen idee hoe die daar bij komt)...
Ben zeer benieuwd naar de volgende post :)
Liefs -
08 Februari 2013 - 22:55
Martha:
Veel succes met al die nieuwe ervaringen! Liefs -
09 Februari 2013 - 11:47
Ingrid:
Fijn om weer wat te lezen
En ja de verschillen zijn groot maar je kan er weinig aan doen en gewoon nee zeggen hoe moeilijk ook.
Fijne tijd daar
-
09 Februari 2013 - 16:23
Steffie:
Hee schat!
Super leuk verhaal geniet ervan! En wel goed op jezelf en mich passen natuurlijk..
En skypen kan dus alleen zonder beeld? Haha jammerrr!
Dikke kus -
09 Februari 2013 - 16:27
Marga:
Wat een belevenis daar.
Hopelijk heb je een redelijke taxi kunnen krijgen om iets van Kaapstad te zien.
Veel plezier daar nog. -
09 Februari 2013 - 18:55
Jantje:
lieve Marieke,
Goed om je verhalen te lezen en ja, wij hebben het heel erg goed. Iets om iedere dag opnieuw bij stil te staan en dankbaar voor te zijn. Het is niet zo vanzelfsrpekend, dat zie jij nu met eigen ogen.
Ik heb vanmorgen je verhaal aan oma voorgelezen; we waren bij je moeder op ziekenbezoek. Nu net je berichtjes tot nu toe geprint in een voor oma leesbaar lettertype. Dan kan ze het nog eens nalezen.
Ik ben benieuwd naar je indrukken in het Saartjie Baartman Centre. Hoop dat je er mentaal tegen bestand bent.
Is jullie huisgenootje ook student of wonen jullie bij haar in huis?
liefs, jantje -
09 Februari 2013 - 19:18
Harry En Alies:
Hoi Mariek en Michel,
Al heel wat indrukken opgedaan dus!
En de stage is nog niet eens begonnen!
Geniet nog van een paar dagen chillen,
volgende week begint het echte werk!
Succes en liefs van Harry en Alies
-
10 Februari 2013 - 12:52
Berend En Alie:
Hallo daar in ver-weggie-stan!!!
Vanuit een wit Oosterhesselen even een Hallootje!!!
Leuk om jullie berichtjes te lezen;
Fijn weekend en veel succes bij jullie stage's!!!
Doeoeg... -
10 Februari 2013 - 13:41
Henk En Grietje:
Hallo Marieke en Mich
Wat leuk om jullie zo te volgen
Jullie hebben al een heel avontuur beleefd
Heel veel sucses met jullie stages
Groetjes en veel liefs
-
10 Februari 2013 - 20:45
Manon:
Hoi Marieke en Michel,
Ik had het plan om je nog te mailen voordat je weg ging maar ja zwangerschapsdementie.
Leuk om te lezen wat jullie eerste indruk is. Het gekke is op de een of andere manier raak je
na een tijdje ook een beetje vetrouwd met het beeld van armoede. Wennen doet het nooit
na mijn idee. Ben benieuwd na jullie vedere belevenissen. Geniet er van!!
PS waarschijnlijk kun je veel goedkoper internetten in speciale internetcafes deze kun je overal wel
vinden
Liefs Manon -
11 Februari 2013 - 02:14
Karlijn:
Hee Schat,
Ben in town, dus net ook je mail gelezen!! Goed om van je te horen en ben benieuwd naar alle avonturen die je gaat mee maken. Ik stuur je snel een brief met alle up-dates, heb ook weer veel te vertellen!
Succes op je eerste stage dag
xx -
11 Februari 2013 - 09:31
Tiny:
Hallo skatties
Wat een indrukwekkend verslag.
Heerlijk om je zo even dicht bij jullie te voelen.
Zo ervaar ik het alsof ik er zelf bij ben.
Dankzij jou mooie manier van schrijven.
Hoop dat je voldoende tijd hebt om ons in het koude Nederland op de hoogte te houden.
Wees voorzichtig en geniet.
Liefs Tiny. -
11 Februari 2013 - 15:09
Silke En Rika:
Hallo Mariek en Mich.
Vanuit het halfzatte ZuidLimburg ook even en reactie.
Goed te horen dat jullie het zo naar jullie zin hebben .
Raar he al die tegenstrijdigheden, Mooi land, grote evaring , leuke huisgenoot(metal) , veel armoede.
En dan is het allemaal nog maar net begonnen.
We vinden het wel heel erg stoer dat jullie dit avontuur aangaan.
Even iets over de gang van zaken hier, zodat jullie ons Nederlanders niet vergeten.
Gisteren , Zondag was het heerlijk zonnig , prachtig weer voor onze carnavalsoptocht, daarna lekker de kroeg in en hijsen en hossen.
Vandaag even een dagje rust , Leonie is werken en Silke heeft een soort "kater"
Het weer zit vandaag ook al niet mee, koude wind en af en toe sneeuw.
Morgen gaan we weer vollijk verder, met z'n allen in de optocht en dan weer gezellig een bierje drinken.
We houden jullie in de gaten via het web, en hopen dat jullie een superstage hebben zonder narige dingen. heel veel goetjes van ons allemaal en een dikke knuffel van Silke en Rika.
Groeten , Leonie ,Harald en de Kids -
12 Februari 2013 - 01:40
Jacqueline:
Hee schatten!
Prachtig om jullie verhalen (en ervaringen!) te lezen! Ontzettend leuk!
Maar inderdaad, dat contrastverschil, ernstig hè... Maar hoe gek het ook klinkt, daar gaan jullie wel aan wennen: 'cause, that's South-Africa! Lekker gaan genieten van de kleine dingen!
Hoe was jullie eerste stagedag? :-D
Veel liefs xx -
12 Februari 2013 - 08:26
Mama:
Ha die Mariek en Mich,
Vond het erg jammer dat het skypen gisteravond niet door kon gaan, maar papa zat al in de auto te wachten op mij.
Net als Jacqueline zijn wij ook erg benieuwd naar de eerste ervaring op het stage adres.
Hoop snel wat van jullie te horen.
liefs papa en mama -
12 Februari 2013 - 20:04
Olaf:
Hey Mieke,
Leuk je verslag te lezen. Er zullen idd iedere dag wel dingen voorbij komen die jullie verbazen of laten weten dat het (studenten) leventje in holland zo gek nog niet is....;)
Have fun en geniet!!!
Liefs mij
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
