Week 10
Blijf op de hoogte en volg Marieke
23 April 2013 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Maandag
Vandaag alleen naar stage toe, zowel Dieke als Carla voelt zich niet lekker en heeft vannacht alleen maar naar de wc op en neer gerend. Zelf voel ik me niet helemaal fit, mijn maag krampt en ik heb hoofdpijn maar zoals mijn pap altijd zegt; ‘Dat is niet zo gevaarlijk’. In mijn eentje de support group gedaan, er waren ontzettend veel vrouwen en het was een interessante sessie. Wat oefeningen gedaan die goed verliepen en daarna barste er een discussie los omdat de ene vrouw de andere ‘Bitchy’ noemde. Ze vlogen elkaar nog net niet in de haren, maar dat scheelde niet veel. Ik voelde me meer een scheidsrechter dan een psychologe. Na mijn counseling sessie, die overigens goed verliep, heb ik gevraagd of ik naar huis mocht. Twee keer naar de wc gesprint en mijn hoofd wilde echt niet meer. Thuis gekomen hebben Miriam en ik met de auto boodschappen gedaan. Niet alleen in ons huis, maar ook in het huis vlakbij ons waar mensen zitten waar we vrijdag mee uit eten zijn gegaan, zijn mensen ziek. Dus ook voor hen boodschappen gedaan. Dat was ook echt op Mir en mijn laatste krachten, hierna zijn we zelf ook ziek op bed gegaan. De rest van de week zijn we ziek gebleven. Miriam, Carla, Dieke en ik. Mich kwakkelt een beetje, die heeft één nacht koorts gehad en nog steeds (het is nu 22 april) maagkrampen. Ik hoop niet dat hij ook nog ziek wordt.
In de rest van de week was het echt een op en afgaan naar de wc en elkaar motiveren om te eten en te drinken. Op vrijdag heeft Diek de dokter gebeld die ons uiteindelijk allemaal wilde onderzoeken. Geen fijn onderzoek, één onderdeel was het indrukken van de buik. Dat was al niet leuk, gaat ze ook nog vragen waar het het meeste zeer doet, om daar vervolgens NOG EEN KEER te drukken. Pffff toen had ik wel even heel erg met mezelf te doen, wat een pijn! Hierna hebben we meteen antibiotica gekregen (of gekregen.. Mich heeft het voor ons gehaald, de lieverd) die hun werk goed doen. Ik ben zelfs een ochtend schreeuwend van de pijn wakker geworden, half overgevend van de pijn in mijn buik. Mich heeft heel lief voor me gezorgd, wat ik erg waardeer en ook voor elkaar hebben we zoveel mogelijk gezorgd.
Eén ochtend (ik weet niet meer welke want elke ochtend lijkt op elkaar als je ziekt bent), regende het zo hard dat het hele dak lekte! Gelukkig alleen het gedeelte waar we eten en de was plus picknick tafel, dus niet in één van onze slaapkamers, maar dan nog. Niet echt fijn.
Zaterdag ben ik met Mich en Dieke naar de Pick n Pay (de supermarkt) gelopen. Normaal is dat een wandeling van 20 minuten heen en 20 minuten terug. Nu leek het een eeuwigheid en mijlenver! Zondag zijn Mich en ik naar de bioscoop geweest, ook erg uitputtend maar wel gezellig en leuk. Ik baal wel ontzettend dat ik bijna een hele week stage heb gemist maar goed, kan er weinig aan veranderen. Ik hoop dat volgende week leuker wordt, maar erger dan dit kan haast niet.
Vandaag alleen naar stage toe, zowel Dieke als Carla voelt zich niet lekker en heeft vannacht alleen maar naar de wc op en neer gerend. Zelf voel ik me niet helemaal fit, mijn maag krampt en ik heb hoofdpijn maar zoals mijn pap altijd zegt; ‘Dat is niet zo gevaarlijk’. In mijn eentje de support group gedaan, er waren ontzettend veel vrouwen en het was een interessante sessie. Wat oefeningen gedaan die goed verliepen en daarna barste er een discussie los omdat de ene vrouw de andere ‘Bitchy’ noemde. Ze vlogen elkaar nog net niet in de haren, maar dat scheelde niet veel. Ik voelde me meer een scheidsrechter dan een psychologe. Na mijn counseling sessie, die overigens goed verliep, heb ik gevraagd of ik naar huis mocht. Twee keer naar de wc gesprint en mijn hoofd wilde echt niet meer. Thuis gekomen hebben Miriam en ik met de auto boodschappen gedaan. Niet alleen in ons huis, maar ook in het huis vlakbij ons waar mensen zitten waar we vrijdag mee uit eten zijn gegaan, zijn mensen ziek. Dus ook voor hen boodschappen gedaan. Dat was ook echt op Mir en mijn laatste krachten, hierna zijn we zelf ook ziek op bed gegaan. De rest van de week zijn we ziek gebleven. Miriam, Carla, Dieke en ik. Mich kwakkelt een beetje, die heeft één nacht koorts gehad en nog steeds (het is nu 22 april) maagkrampen. Ik hoop niet dat hij ook nog ziek wordt.
In de rest van de week was het echt een op en afgaan naar de wc en elkaar motiveren om te eten en te drinken. Op vrijdag heeft Diek de dokter gebeld die ons uiteindelijk allemaal wilde onderzoeken. Geen fijn onderzoek, één onderdeel was het indrukken van de buik. Dat was al niet leuk, gaat ze ook nog vragen waar het het meeste zeer doet, om daar vervolgens NOG EEN KEER te drukken. Pffff toen had ik wel even heel erg met mezelf te doen, wat een pijn! Hierna hebben we meteen antibiotica gekregen (of gekregen.. Mich heeft het voor ons gehaald, de lieverd) die hun werk goed doen. Ik ben zelfs een ochtend schreeuwend van de pijn wakker geworden, half overgevend van de pijn in mijn buik. Mich heeft heel lief voor me gezorgd, wat ik erg waardeer en ook voor elkaar hebben we zoveel mogelijk gezorgd.
Eén ochtend (ik weet niet meer welke want elke ochtend lijkt op elkaar als je ziekt bent), regende het zo hard dat het hele dak lekte! Gelukkig alleen het gedeelte waar we eten en de was plus picknick tafel, dus niet in één van onze slaapkamers, maar dan nog. Niet echt fijn.
Zaterdag ben ik met Mich en Dieke naar de Pick n Pay (de supermarkt) gelopen. Normaal is dat een wandeling van 20 minuten heen en 20 minuten terug. Nu leek het een eeuwigheid en mijlenver! Zondag zijn Mich en ik naar de bioscoop geweest, ook erg uitputtend maar wel gezellig en leuk. Ik baal wel ontzettend dat ik bijna een hele week stage heb gemist maar goed, kan er weinig aan veranderen. Ik hoop dat volgende week leuker wordt, maar erger dan dit kan haast niet.
-
23 April 2013 - 16:30
Mrga:
Je hebt toch wel gezegd tegen de vrouwen dat de echte Bitchies in Drenthe/Friesland wonen.
hahahaha
Wel fijn dat er voor je wordt gezorgd en GOED.
Beterschap en een fijne stage verder. -
23 April 2013 - 20:34
Ingrid:
kalm aan Bitch en gaat helemaal goed komen met je buikie -
23 April 2013 - 21:45
Jantje:
hoi Marieke,
ik vond het al vreemd dat er gister nog niks te lezen was en dacht al even dat je mogelijk ziek was. Gelukkig knap jij en ook de anderen op met antibiotica. Hopelijk kun je deze week weer naar je stage en houd je dat ook vol. In ieders geval beterschap, en let op met wat je eet en drinkt.
groetjes, jantje -
23 April 2013 - 22:01
Ina En Geert :
Datje een keertje ziek wordt is niet zo vreemd. Wij noemden dat wat jullie daar hadden de bruine beer is op bezoek. Maar het is wel erg lastig. Het verstandigste is gewoon te blijven eten en vooral drinken is erg belangrijk. Wij hopen dat alles weer gezond is dat datde stage weer verloopt zoals het behoord te gaan. Ja even doorbijten en dan komt alles wel weer goed. Ik kan me heel goed voorstellen dat jullie je heel erg zwak en mooe voelden na deze "shit". Maar een Veentje laat zich niet kisten.
Groetjes aan iedereen van Ina en Geert. -
23 April 2013 - 22:17
Martha:
beterschap!!!!!!!! -
26 April 2013 - 15:38
Tante Annie:
He Marieke
We zijn hier zelf ook net ziek geweest, dus kan ik me goed voor stellen hoe je je voelt.
Van Harte Beterschap en succes met je stage.
Groetjes en liefs van ons -
26 April 2013 - 17:15
De Hesselers:
Hoi Verweggiestanders !!!!
De ziekenboeg weer leeg???
Nog een tip; cola drinken
Ook bij het eten.
Nog een hele fijne tijd,
Dikke smok vanaf hier!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
