Week 3

Jeetje, de tijd vliegt! Ongelofelijk, kan niet geloven dat ik al bijna een maand lang hier zit. Inmiddels is het zondag avond, heb ik een te gek weekend achter de drug en een week op stage die omvloog. Heb een heleboel lieve mailtjes gehad en zelfs een brief van Kar!!! Sprong een gat in de lucht, mijn eerste echte post hier en dat van Kar! Had al heel lang niets van haar gehoord dus dat was helemaal geweldig. Heb mijn kast inmiddels beplakt met de foto’s die mijn vriendinnen me hebben meegegeven. Mijn Limburgse vriendinnetje Silke, mijn oma, mams, Vonne, Brink, Sjaak, paps, Kar, ze hangen allemaal vrolijk op mijn kast en lachen me tegemoet. Heb een heleboel gedaan en meegemaakt dus bereid je voor op een nieuw boekwerk ;) Hoorde van mam dat oma inmiddels ook is begonnen aan mijn boekwerk, erg leuk om te horen!! Dus bij deze even een berichtje aan mijn oma:
Haj lieve oma, hoe gaat het daar? Vond het erg fijn om je nog even te zien vlak voordat ik wegging. Bevalt het nog steeds goed in je nieuwe huis? Wat leuk hea dat Manon inmiddels een kindje heeft! Zijn ze al bij je langs geweest met de kleine? Tante Alie en Ome Roelof zullen het wel over niets anders meer hebben haha
Ik mis je! Pas je goed op mijn paps? Hou hem maar een beetje in de gaten voor me ;) Hele dikke kus
Ik hoorde dat het bij jullie nog steeds sneeuwt terwijl het bij ons morgen maximaal 35 en minimaal 31 graden wordt, wat een verschil hea?! Het dringt soms door dat ik zolang weg ben, maar over het algemeen denk ik nog steeds dat ik jullie binnen no time weer zie. Maar goed, maar eens even een update van mijn week.
Maandag was een drukke dag op stage, er was een meisje jarig waar we een cadeautje voor hadden uitgezocht. Ze was meer onder de indruk van het zingen en de ballon dan van haar cadeautje, wat wel erg schattig was. Daarna kwam haar moeder met haar zusje (nog een baby) langs om taart uit te delen. Ik mocht haar zusje vasthouden, wat erg leuk was tot ze me er drie keer onder kotste. Minder grappig.
Dinsdag waren we, Dieke en ik, vrij dus zijn we maar weer gaan shoppen in Claremont. We moesten namelijk nog witte kleren voor zaterdag want toen zijn we naar Holi Fest geweest. Dat is een festival waarbij je gekleurd poeder in de lucht gooit (klinkt vaag maar als je een filmpje op you tube opzoekt is het wel duidelijk) en witte kleren aan moet omdat het poeder anders niet zichtbaar is op je kleren. We dachten dat een jurkje het leukste en goedkoopste zou zijn dus dat hebben we gezocht en gehaald. Duurde natuurlijk wel de hele dag voordat we iets gevonden hadden. Geeft niets, het was gezellig daar gaat het om.
S ‘avonds kwam Miriam, onze nieuwe huisgenoot, binnen. Ik ken haar al van school, heb in het eerste jaar bij haar in de klas gezeten, en mag haar erg graag. Was dan ook erg enthousiast toen ze binnen kwam lopen.
Woensdag was het erg heftig op stage. Normaal is er altijd een psychologe die de ‘parenting’ verzorgd. Dit is een bijeenkomst voor alle moeders van het Centre, waarbij ze een uur lang met elkaar en met de psychologe kunnen praten over hun problemen/moeilijkheden/vragen over het ouderschap. Helaas was Grace er niet dus moesten wij – Buddy, Niklas, Dieke en ik- het overnemen. Er is één vrouw die altijd het hoogste woord heeft en zo nu ook weer. Ze vertelde over dat het zo moeilijk was om van haar kerel weg te komen en dergelijke, wat opzich al indrukwekkend was. Mij viel het op dat er een nieuwe vrouw was die ik nog niet kende, of eigenlijk twee nieuwe met die ene hadden we al gepraat voor de meeting. De andere vrouw zat er erg neerslachtig bij en maakte onzeker oogcontact met me. Toen ik haar vroeg wat haar naam was omdat ik haar nog niet eerder had gezien, begon ze te huilen. Ik keek naar Buddy en wist volgens mij wat hij dacht. Namelijk ‘ga jij maar’. Ik ben bij haar gaan zitten en heb mijn armen om haar heen geslagen om haar te troosten. Ze vertelde haar naam en dat ze gisteravond aan was gekomen. Ik vroeg haar voorzichtig of ze haar verhaal wilde vertellen. Eigenlijk verwachte ik dat ze dit liever niet deed omdat ze zo overstuur was, of dat ze liever op de gang alleen met één van ons zou willen praten. Maar ze knikte en deed hortend en stotend haar verhaal. Ze heeft vanaf zondag avond met haar twee jongste kinderen op straat geslapen, voor haar huis. Haar man en haar EIGEN MOEDER!!!! kopen drugs van het geld dat zij notabene binnen brengt. Hij slaat haar regelmatig, of sloeg gelukkig, en zo ook die avond weer. Hij had haar overal gekrabd (dit liet ze ook zien) en was behoorlijk agressief geweest. Zijn moeder neemt het altijd voor hem op en nooit voor haar. Het was voor haar de druppel en ze is met haar kinderen naar de buren gegaan om de politie te bellen voor hulp. Dit was zondag avond!! De politie kwam op dinsdag aan het einde van de dag. Haar oudste dochter (16 jaar) is zondag avond weggerend, waarheen wist ze niet. Ik kan niet geloven dat de politie zolang op zich laat wachten, vind het echt pff weet niet, kan de juiste woorden er niet voor vinden. Maar toen ik deze vrouw zo overstuur zag, en dat zie ik nu nog haarscherp voor me, er knapte iets in mij. Ik kon zelf wel net zo hard huilen. Gewoon uit woede en onmacht. Ik kan er echt niet bij met mijn hoofd, echt echt echt niet. Dit zijn van die dingen die ik niet goed kan loslaten, waar ik mee zit. Gelukkig vertelde ze me op vrijdag dat haar oudste dochter ook terecht was. Ze was naar haar beste vriendin gegaan (zoals haar moeder al dacht) en bleef daar voorlopig nog. Ook heeft ze nu haar jongste kind opgehaald. Ze heeft nu dus twee kinderen in het centrum en eentje buiten het centrum. Ik merk wel dat ik me heel erg verbonden voel met deze vrouw en me oprecht zorgen om haar maak. Erg bijzonder om te zien hoe veerkrachtig ze is en dat ze nu alweer kan lachen. Echt geweldig om dat te mogen getuigen.
S ‘avonds zijn we naar de stad gegaan om te vieren dat Mir nu bij ons in huis is (mijn idee natuurlijk haha). We zijn eerst uit eten gegaan met het hele huis, Simone, Dieke, Katinka, Michel, Miriam en ik natuurlijk, en daarna naar de Beergarden waar Mich en ik vorige week cocktails hebben gedronken. Daar was toevallig een muziek quiz die op het punt stond om te beginnen. We besloten mee te doen en zijn vierde van de vierde geëindigd haha. Hebben wel erg veel lol gehad. Ook was er nog een individuele ronde waarin je allemaal moest gaan staan. Bij elke stelling kon je je hand opsteken als je dacht dat het waar was en naar beneden houden als het niet waar was. Je moest gaan zitten als je af was. De eerste stelling was dat Eminem (een rapper) niet wist hoe hij een computer moest gebruiken. Iedereen hield zijn hand naar beneden dus besloot ik maar om mijn hand omhoog te steken. De mensen keken me aan alsof ik gek was. Tot de man zei; ‘okay everybody who has their hands down.... can sit down! We never had a winner this quick’. Mijn winst: een fles bubblegum tequila. Nee, dat gaat vast niet mijn nieuwe favoriete drankje zijn, maar hej, winnen is altijd leuk. Bij thuiskomst stond ons een leuke verrassing te wachten. Karin was er met een nieuw huisgenootje, de Limburgse Carla en met Marius. Marius is de man van school die werkzaam is op de afdeling buitenland stages. Hij is degene die ervoor heeft gezorgd dat we naar Afrika konden ondanks dat de leerkrachten zo ontzettend moeilijk en gemeen deden. Hij heeft ervoor gezorgd dat wij doorzette en dat de leerkrachten wat minderde. Onze held dus.

Donderdag
Stage was weer eens een gekkenhuis, wat een drukte wat een drukte. S’ middags kwam Marius met Karin langs om te kijken waar we stage lopen. Erg leuk om Marius alles te laten zien en ook erg leuk om te zien hoe goed hij met werkelijk waar iedereen kan omgaan. Verder verliep de dag zoals normaal, chaotisch maar leuk. S ‘avonds geen puf om wat dan ook nog te doen dus dat vooral ook niet gedaan.
Vrijdag
Vandaag waren alleen Dieke en ik op stage, de andere vrijwilligers hadden vrij. Nog meer drukte als normaal dus. We mochten erg lang op S. oppassen, een jongetje van 8 maand oud die mijn hart heeft gestolen. Zijn moeder zei; ‘I want a picture of you two together and when he’s older I’ll show it to him and tell him that this was his best friend’. Zo ontzettend lief!
Er liep een kitten in het centrum rond die de hele tijd mauwde. Ik heb haar bij me gepakt en geaaid waarop ze heel hard ging spinnen. Eigenlijk wilde ik haar adopteren en meenemen naar huis, maar bij nader inzien leek me dat toch geen geweldig goed idee. Volgend weekend gaan Mich en ik naar een festival dus dan zijn we al het hele weekend weg, overdag zijn we eigenlijk allemaal weg en wat als iemand een kitten niet leuk vind? Achteraf maar goed ook, want net als ik is Miriam allergisch voor katten.
Er was wat trammelant onder de vrouwen dus hadden zij een vergadering met Hermien om het op te lossen. Nog meer drukte dus, want behalve S moesten we ook op de kids van de crèche passen. Na stage waren we dan ook echt helemaal gesloopt. Maaaaaaaaaaar s ’avonds gingen we uit, want het was teamnight! We zijn met Buddy, Sophia, Niklas en nog wat mensen die zij hadden meegebracht cocktails gaan brengen. Dieke en ik hadden Katinka, Carla en Miriam meegesleept. Eén grote gezellige boel dus! We hadden het geluk om een taxi chauffeur tegen het lijf te lopen die een mini busje heeft maar alleen privé rijd. We mochten hem betalen wat we maar wilden en hij bracht ons keurig precies waar we wilden zijn en s ’nachts ook weer terug. Ik heb zijn nummer dus ga hem zeker vaker bellen om ons ergens heen te brengen. Het was een gezellige avond en een goed begin van het weekend.
Zaterdag, Holi Fest!
Eindelijk is het zover, het Holi Fest! Het festival met de poeders. We zijn met een klein groepje heen gegaan, Carla kon helaas niet mee omdat het uitverkocht was en Katink wilde niet mee. Dus gingen we met Miriam, Dieke en Simone heen. Het was echt een geweldige dag. Elk uur werd er vanaf een podium afgeteld tot nul waarop je allemaal gekleurde poeder omhoog gooide wat er waanzinnig uitzag. Uiteraard riep ik de eerste keer dat ik gooide heel hard ‘woehhh’ waardoor mijn hele mond vol met poeder zat. En laat ik je dit vertellen.. het smaakt voor geen meter!! Onze witte kleren waren al snel niet meer wit, we werden namelijk meteen ingepeperd met gekleurd poeder. Het nadeel aan het poeder, behalve de smaak, (come on, hadden ze er nou echt geen pepermunt smaak van kunnen maken?) wordt het in de loop van de tijd een vies kleurtje bruin. Eigenlijk moet je elkaar dus blijven bekogelen met poeder, wat ik natuurlijk met liefde deed. Het was echt een hele gave dag waar ik verder eigenlijk weinig meer over kan vertellen. Als je de kans krijgt moet je zeker heengaan. Diek en ik zijn nog naar de Mc Donalds in de stad gegaan omdat er op het terrein bijna niets te eten was. Erg grappig om daar te zitten met allemaal geverfde mensen. Viel mooi op haha.
Zondag, Braai dag!
Vandaag vooral druk geweest met school en s ‘avonds (oh nee ’s avonds, sorry mam) hadden we een braai op het Centre. Braai is het Afrikaanse woord voor BBQ. Het was met een aantal vrouwen die ik nog niet zo goed kende omdat die overdag vaak werken. Zij wonen in fase 2 van het centrum, wat inhoud dat ze zelf voor inkomen zorgen en het centrum een deel daarvan betalen om daar te mogen wonen. Ze mogen hier maximaal een half jaar blijven. Het was erg gezellig, we hebben zelfs nog waterpijp gerookt.
Wat ik nog vergeet
Deze week een gekko en een bidsprinkhaan in huis gehad. Ook drie kakkerlakken die zijn opgefikt door Mich, zijn deo bus en aansteker.
We zijn door Hermien (stage begeleidster) gevraagd om een workshop te doen over het omgaan met het environment. Deze mag ik met Buddy organiseren en uitvoeren. Wij doen het voor de vrouwen en Sophia en Dieke voor de kinderen. Een erg leuke uitdaging, alleen wel eentje met een deadline. Moeten dus wel hard bezig vanaf morgen.
Ook moeten we verhuizen, ons kantoor gaat nu naar boven toe. Dit gebeurd binnen twee weken dus we moeten opruimen (Blugh) en alles verhuizen. Drukte dus!
De kitten is geadopteerd door één van de vrouwen en is een stuk tammer geworden, ook mauwt ze niet meer de heleboel bij elkaar.
Mich en ik hebben vandaag anderhalf jaar =D
En het adres waar jullie fanmail heen kunnen sturen:
Marieke Veen
Struebens road 44
Mowbray 7725 CT
CapeTown
South Africa