Red Fort en lesgeven

Ahhhh weekeinden zijn altijd goed! We plannen ze tot nu toe bomvol met leuke dingen en het voelt echt aan als eindelijk tijd om fatsoenlijk met Steef bij te kletsen. We spreken elkaar in de ochtend en ’s avonds na het werk wel maar vaak is dat wat gehaast. In de ochtend maken we ons allebei klaar voor werk en in de avond eten we en daarna zijn we eigenlijk elk met onze eigen dingetjes bezig. De weekeinden zijn dus goud waard!
De schoolbus was onwijs leuk om te doen. Ik heb vrijdag vooral gekeken hoe anderen lesgaven, wat er beter zou kunnen en hoe ik dit zou kunnen doen. Het meisje waarmee ik lesgeef –er waren ook andere mannelijke collega’s bij maar die deden niet zoveel om eerlijk te zijn- Alisha is haar naam, gaf onwijs leuk les. De kinderen reageerden enthousiast op haar en samen hebben we allerlei plannen gemaakt om een bepaalde structuur op te bouwen. Jeetje, ik ben hier nog maar 17 dagen maar merk nu al dat het lastiger wordt om in het Nederlands en niet in het Engels te denken/praten/schrijven. Anyway, de eerste slum waar we lesgaven was met vrij rustige, beschaafde kinderen. Natuurlijk vonden ze me interessant omdat ik blank ben en wilden ze me graag aanraken en bekijken maar in de tweede slum waar we die dag heen gingen... pffff zo de knetter! Volgens mij hebben die kinderen nog NOOIT een blank persoon gezien! Ze rolden nog net niet over me heen, hoewel, op het laatst wel. Het lesgeven was een stukje laster voor Alisha omdat de kinderen zo druk waren. En wild, jemig. Dat slaat elkaar –en dan echt hard slaan- en trekt aan elkaar en schreeuwt en zijn allemaal zo vies als maar kan en en en... pffff. Mijn moeder dacht dat ik vroeger een wild kind was, nou mam, ik was een engeltje met de hoofdletter E vergeleken met deze kinderen! Toch vind ik ze wel heel boeiend. Ik vind het bijzonder om ze te observeren –en hun om mij te observeren- vind het bizar om te zien hoe ze leven –zo lag in de eerste slum overal poep, van wie of wat wil ik niet eens weten- en vind ik het schitterend om te zien hoe gelukkig ze lijken te zijn hoewel ze in mijn ogen zo ongelofelijk weinig hebben. Een meisje –ik dacht eigenlijk dat het een jongetje was, woeps- was heel angstig. Ik zat in het gangpad te luisteren naar Alisha en te observeren, toen zij me aankeek met haar grote bruine ogen en naast zich op de stoel klopte. Prima, ik zit graag bij je. Elke keer als ik mijn arm omhoog deed of haar aan wilde raken om haar aandacht te vragen, dook ze helemaal in elkaar en leek oprecht bang. Het mooie is trouwens wel dat nu ik dit type het woensdag is en ik haar nu voor de derde keer gezien heb. Zowel Alisha als ik hebben het idee dat ze zich al meer op haar gemak voelt en minder angstig is. Yes, vooruitgang, daar hou ik van!!
Vrijdagavond stond in het teken van afscheid. Neha, een goede vriendin van Sushmita en collega van zowel Sush als van Steef, zit nu voor 5 maanden in Nederland. Dus zijn we met zijn zessen, Sushmita, Stefan, Aamir, Aastha, Neha en ik, wat gaan eten. Ik had een boek voor haar gekocht waar allemaal collega’s wat voor haar in hebben gezet. Zelf kreeg ik een soortgelijk boek van mijn team toen ik wegging, dus ik wilde graag zoiets voor een ander doen. Ze vond het zo mooi dat ze moest huilen, de schat! Na een paar drankjes stonden we op de dansvloer –zelfs Stefan heeft flink gedanst!- en hebben we lekker gefeest. Ik vind het erg jammer dat Neha weggaat. Niet alleen omdat ze mijn date voor valentijnsdag was, maar vooral omdat het zo’n leuke/spontane/lieve/grappige meid is. Gelukkig hebben we nog wel veel contact!
Zaterdag zijn Steef en ik met Aamir naar het Rode Fort geweest. Het Rode Fort van Delhi of Lal Qila is een ommuurd paleis in Shahjahanabad, in Delhi. Het Rode Fort ligt aan de rivier Yamuna. Het is één van de bekendste bezienswaardigheden in Delhi, en maakt deel uit van de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Tot zover mijn lezing over het Rode Fort hahaha. Het zag er onwijs mooi uit en het was ontzettend gezellig. Wel weer mal om te merken dat zoveel mensen met mij op de foto willen terwijl wederom zo’n mooi gebouw aanwezig is. Of eigenlijk bestond het uit meerdere gebouwen. Oh ja, mocht je er ooit komen, je mag niet op de monumenten gaan zitten. Dan blaast iemand op zijn fluitje en moet je van het monument af, just saying. Toen we op de trap zaten om op Sushmita te wachten kwam er een man met twee verlegen vrouwen en een te schattig kindje op ons af lopen. Of ik wel met de baby op de foto wilde want dat wilde zijn vrouw zo graag. Natuurlijk, met zo'n schattige baby wil ik dat wel! Na wat foto's zei ik voor de grap 'can I keep her?'. Zodra Aamir dit vertaalde kwam de moeder direct naar me toegelopen en pakte de baby zo snel mogelijk van me over hahaha. Er kwamen heel veel mensen naar ons toe voor foto's, waar ik braaf voor geposeerd heb. Behalve dan de foto's die gemaakt werden zonder dat ik het wilde, op die foto's keek ik zo scheel als ik maar kon of verstopte ik me achter mijn ballon. Tja, ongewenste foto's ben ik nog steeds niet van gediend.
In de avond sloot Sushmita aan en zijn we met een riksja over een markt geweest. Het heet een markt maar eigenlijk waren het allemaal hele kleine winkeltjes waar je voornamelijk spullen voor een bruiloft kunt halen. Bizar om te zien hoe druk het hier was en hoe iedereen en alles elkaar opzij duwt. Ik was blij dat we in een riksja zaten. We hebben wat gegeten en zijn toen naar de licht en geluidshow in het Rode Fort geweest. Wat ongelofelijk saai was en tegenviel hahaha.
Zondag, valentijnsdag... Ahhh mijn date was perfect! Ik heb de hele dag brieven geschreven en ’s avonds een dikke vette pizza besteld en dit met een biertje, ondertussen Skypend met mijn lief, genuttigd. Wat een heerlijke luie dag! Helaas zijn al mijn kaarten nog niet binnen maar geen zorgen, ik weet zeker dat de postbode mijn valentijnskaart snel brengt ;)
Maandag ben ik weer met de schoolbus mee geweest, wat een onwijs leuke ervaring was. De kinderen vonden het zo jammer dat we weer moesten gaan dat ze zelfs achter de bus aan renden! Wel zou ik willen dat we in elk geval al het vuilnis in de slums –of eigenlijk in heel Delhi- konden opruimen en wat wc’s zouden kunnen plaatsen. Maar dan vertel ik mezelf maar weer dat het goed is wat we doen en daarmee al een groot verschil maken.
Dinsdag ben ik mee geweest met het medische team. Ik denk dat die één van mijn favoriete dingen is om te doen. Het is namelijk één van de weinige momenten waarop ik besef dat het ook handig kan zijn om blank te zijn. De mensen komen op mij af en daardoor vragen meer mensen om hulp. Hoewel ik het wel jammer vind dat er zo’n ontzettende taal barrière is. Ik kan echt niks maken van Hindi. Hoewel... later op de dag –toen mijn taak gedaan was- zat ik in een riksja met een paar kinderen. Na tien tellen waren dat heel veel kinderen en voor ik het wist waren ze mij Hindi en ik hen Engels aan het leren. Wat een leuke ervaring en wat ben ik toch gek op kinderen. Mag ik er een paar meenemen alsjeblieeeeeeeeeeeft?! Omdat Steef maandag voor twee weken terug is gegaan naar Nederland –hij heeft daar een hele belangrijke klant- slaapt Sushmita bij mij. Super gezellig natuurlijk! Hoewel we beiden Steef nu alweer missen –maar dat hoeft hij niet te weten natuurlijk ;) – en niet kunnen wachten tot hij weer terug is. We zijn ’s avonds naar de bioscoop geweest, wat hier heerlijk goedkoop is! Hoewel de scheldwoorden uit de film worden gebliept, heb je wel stoelen die je achterover kunt leggen en... hou je vast... je kunt zelfs eten en drinken bestellen en het bij je stoel laten bezorgen!!!! Whuuuuuut!!! We hebben de film Deadpool gekeken en jemig, wat hebben wij gelachen! Het was echt een geweldige film!
Vandaag heb ik zelf lesgegeven! We waren weer in de slum waar ik nu 3 keer ben geweest. Ik herkende al wat kinderen –en zij mij zeker ook!- (oh heb ik trouwens verteld dat ik dinsdag zelfs chocolade kreeg van één van de kinderen? Yes, liefde gaat door de maag) en nadat ik mijn collega’s aan het werk had gezien vroeg ik of ik bij de volgende locatie –de locatie met de wilde kinderen- les mocht geven. Graag zelfs was het antwoord! Ik vond het onwijs leuk om te doen en wil dit zeker vaker doen. De kinderen reageerden goed op mij en luisterden eerst goed. Natuurlijk zakte de concentratie na een poosje weg waarop ze elkaar begonnen te slaan, rond begonnen te lopen en druk begonnen te doen. Daarvoor echter, ging het perfect. Ik liet de kinderen zo hard mogelijk antwoorden zodat ik én hun aandacht had én zodat ze wat opgekropte energie kwijt konden. Ah ik weet hoe dat werkt, iets met afgaan op je eigen ervaring... ;)
Aan het einde van de dag ben ik naar Sushmita haar huis gegaan. Haar moeder wil een Indiase suit voor me laten maken omdat we dit weekend naar een bruiloft gaan. Waaaaaaaaah, hoe vet is dat!!!! Als verrassing heeft Sush een jurk voor me gekocht die ik zaterdag, naar de cocktail party aan kan. Een bruiloft duurt hier een week lang en wij mogen naar maar liefst drie avonden toe! Zaterdag de cocktail party, zondag kan iedereen die wil henna op zijn/haar armen krijgen en maandag is de ‘echte’ bruiloft. Ik kan niet wachten!!! Een mannetje heeft mijn maten opgemeten –wat zo ongemakkelijk is als je verwacht- en ik krijg niet één, maar maar liefst TWEE suits!! Waaaaaah. Voor de zondag krijg ik een hele mooie knal roze (jaja) en voor de maandag een beige/bruinige suit. De moeder van Sush schotelde me allemaal voedsel voor –no problemo, kom maar door- en was helemaal gelukkig dat ik alles at. Dit weekend slapen we bij Sushmita thuis omdat de bruiloft bij haar in de buurt is. Ik heb er onwijs veel zin in. Ik hou jullie op de hoogte!!!